Jakie potrzeby ma owczarek niemiecki? Na co właściciel powinien zwrócić uwagę, by zapewnić swojemu pupilowi prawidłowy rozwój psycho-fizyczny?
Dzisiaj skoncentruję się nie na podstawowej, oczywistej opiece (pokarm, spacer, opieka weterynaryjna itp.), ale na działaniach, które są kwintesencją potrzeb wyższych tej rasy.
SOCJALIZACJA – to niezwykle istotny punkt właściwego wychowania psa. Socjalizacja powinna rozpocząć się już u hodowcy, a następnie być kontynuowana z całą starannością u przyszłego właściciela. Odpowiednio socjalizowane szczenię ma szansę wkroczyć w życie dorosłe bez lęku i nie być dla swojego przewodnika utrapieniem, a prawdziwym kompanem życia.
RUCH – owczarek niemiecki to pies energiczny i potrzebuje codziennie się wybiegać. Nie wystarczą 3 krótkie spacery na załatwienie potrzeb fizjologicznych. Koniecznym jest minimum jeden długi spacer na dzień, by Twój przyjaciel mógł się wyhasać, wybiegać, spożytkować energię.
ZABAWA – jest szczególnie istotna w okresie szczenięcym.
Nie powinno jej zabraknąć w tym czasie, a i później, gdy pies dorasta. Futrzaki, które systematycznie bawiły się przez swoje „dzieciństwo” i „młodość” pozostają pogodne do ostatnich chwil swojego życia i będąc już statecznymi osobnikami, także z chęcią ganiają za patykiem czy razem z innymi przedstawicielami swojego gatunku.
TRESURA – tylko właściwie ułożony pies daję pełnią satysfakcji. Pies z problemami to pies kłopotliwy. Aby uniknąć zaburzeń behawioralnych warto systematycznie pracować nad posłuszeństwem swojego pupila, by życie wspólne było nie tylko przyjemnością, ale także bezpieczne dla domowników jak i futrzaka. Dlatego warto dokształcać się w tym temacie (np. czytając profesjonalne książki, artykuły w fachowej prasie).
Dobrym rozwiązaniem jest też skorzystanie z porad szkoleniowców, czy hodowcy. Gdy brakuje Ci wiedzy, możesz udać się np. ze swoim czworonożnym przyjacielem do „psiego przedszkola”, a potem kształcić siebie i jego na kolejnych etapach tresury z posłuszeństwa, obrony czy tropienia. Osobiście uważam, że udział w „psim przedszkolu” jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla szczeniąt, nie tylko ze względu na naukę posłuszeństwa, ale też na socjalizację młodego osobnika.
POPĘD ŁOWCZY – już małe szczenięta, jeśli rzucisz im piłeczkę biegną za nią i ją chwytają. Popęd łowczy jest głęboko zakorzeniony w sercu każdego owczarka niemieckiego. Dobrze jest dać swojemu pupilowi możliwość realizowania się na tym polu. Podczas zabawy, spaceru nauczmy go aportowania. Gonienie, łapanie i przynoszenie patyka, piłki czy frisbi będzie doskonałą zabawą dla przedstawiciela tej rasy. A jeśli chciałbyś wejść na wyższy poziom tresury swojego psa, możesz skorzystać z usług profesjonalnego pozoranta, gdzie Twój futrzak zostanie nauczony chwytania odpowiedniego rękawa, oczywiście w myśl określonych zasad i z zachowaniem posłuszeństwa.
Opisane wyżej potrzeby wyższe owczarka niemieckiego są niezwykle istotne dla jego rozwoju, więc jeśli zależy Ci, by Twój podopieczny rozwijał się prawidłowo postaraj się je zrealizować. Pamiętaj, że jest to inwestycja w przyszłość.
2 Odpowiedzi
MARIUSZ
Jaką fachową literaturę polecacie. Miałem 2 owczarki w polsce teraz mamy bardzo specyficznego z holenderskiej hodowli tak jak poprzednie hodowla policyjna ale jest zupełnie inny jeśli chodzi o zachowanie od tamtych. Chyba ze mną jest problem nie z pieskiem bo po kilku latach bez psa mam więcej serca do niego noż do ludzi i na zbyt dużo mu pozwalałem na początku. Jak sądzę wszystkie z powyższych punktów są spełnione ale dalej jest problem na spacerach … zobaczy psa i do niego ciągnie … nie zwraca uwagi na to czy pies jest agresywny czy nie. Chociaż w większości przypadków patrzy na mnie jak pies jest agresywny i jakby pytał spojrzeniem czy może zareagować. Jak pozwolę to małe pieski latają a do większych skacze do gardła i trzyma aż się nie uspokoi. Nie wiem czy to instynkt łowczy czy obrona terytorium ale cały kraj nie może być jego terytorium. Nie powiem że nie miał przegranych walk na spacerze ale nie chce się poddać … coś podpowiecie ?
wiernawataha
Cześć Mariusz,
poleciłabym Ci dwie książki, choć literatury jest dużo. Są to:
1. „Zachowania agresywne u psów. Analiza przypadków, zapobieganie i terapia behawioralna” James O’Heare. Wydawnictwo Galaktyka
2. „Najpierw wytresuj kurczaka” Karen Pryor. Wydawnictwo Media Rodzina
Warto poczytać albo skonsultować się ze specjalistą, by zmienić niebezpieczne reakcje u psa. Uzyskanie cennych wskazówek jak możesz podczas spacerów najskuteczniej interweniować, by zapobiec takim reakcjom, pomoże Wam cieszyć się wzajemnymi spacerami.
Powodzenia 🙂